Ursula James heeft één duidelijke droom: een jeugdzorg waarin jongeren zich niet verloren voelen, maar zich verbonden weten met anderen. Een samenleving waarin niemand hoeft vast te zitten in isolement, omdat er altijd iemand is die écht luistert en naast je staat.
“Als kind voelde ik me onbegrepen en afgesloten van de wereld,” vertelt Ursula openhartig. “Ik weet hoe het is om in een isolement te zitten, zonder een netwerk dat je helpt om eruit te komen. Daarom wil ik nu anderen helpen om wél die verbinding te voelen.” Geen wachtlijsten, geen ingewikkelde trajecten – maar echt contact.
Van strijd naar verandering.
Ursula’s jeugd was allesbehalve gemakkelijk. Ze groeide op in een klein dorp, in een gezin waar huiselijk geweld en verwaarlozing de norm waren. Maar ze weigerde zich erbij neer te leggen. In plaats van te blijven hangen in wat niet werkte, richtte ze haar blik op de toekomst.
“Ik ben altijd op zoek naar oplossingen,” zegt ze. “Want ik geloof dat de wereld er een stuk mooier uitziet als mensen doen wat ze zeggen, zeggen wat ze doen én verantwoordelijkheid nemen.”
Daarom keerde Ursula terug naar de jeugdzorg. Niet om deel uit te maken van een systeem waarin jongeren vastlopen, maar om bij te dragen aan een aanpak waarin verbinding en preventie centraal staan.
De casus van Patrick: een jongen zonder aansluiting.
Patrick is 16 jaar en leeft in een sociaal isolement. Hij gaat al jaren niet naar school, heeft geen vrienden en brengt zijn dagen door met gamen en Netflix kijken. Ondanks de inzet van hulpverlening komt er geen verandering in zijn situatie.
Patrick wil geholpen worden, maar niemand bereikt hem op een dieper niveau. Hij heeft geen connecties, geen sociale structuur. En dus staat hij nu op een wachtlijst voor complexe zorg, terwijl zijn isolement alleen maar groter wordt.
“Patrick is niet het probleem,” stelt Ursula. “Het probleem is dat hij zich nergens verbonden mee voelt. Jongeren hebben mensen nodig die naast hen staan, niet een systeem dat hen in hokjes plaatst. Hoe kunnen we voorkomen dat Patrick nog verder vastloopt, zonder dat hij maanden moet wachten op hulp?”
Hoe dan wel? Verbinding als sleutel.
Ursula ziet een enorme kans in laagdrempelige, snelle hulp. Minder gericht op diagnoses, meer op het creëren van sociale netwerken.
- Minder focus op labels en meer op verbinding. Jongeren zijn geen ‘gevallen’ die gerepareerd moeten worden, maar mensen die een plek in de maatschappij nodig hebben.
- Een sterke sociale basis is essentieel. Niet alleen hulpverleners, maar ook ouders, familie, vrienden, scholen en sportverenigingen spelen een sleutelrol in het doorbreken van isolatie.
- Voorkomen is beter dan genezen. We moeten jongeren helpen voordat ze afhaken en op lange wachtlijsten belanden.
“Patrick heeft geen langdurig behandeltraject nodig,” zegt Ursula. “Hij heeft mensen nodig die hem zien, die hem een plek geven in de samenleving. Want zonder verbinding blijf je vastzitten in je eigen wereld.”
Dit is het vraagstuk waar Ursula’s zich mee bezighoudt binnen het Veranderaarsprogramma. Samen met een groep jeugdprofessionals, die elk werken aan hun eigen casus, zoekt zij naar oplossingen die écht verschil maken.
Samen bouwen aan verandering.
Tijdens de bijeenkomst ‘Alles is mogelijk’ deelt Ursula haar casus en krijgt ze waardevolle ideeën van andere veranderaars. Hoe kunnen jongeren elkaar beter vinden? Hoe creëren we een vangnet vóórdat ze in de problemen raken?
“Ik kreeg zoveel goede tips,” vertelt ze enthousiast. “Het liefst wil ik met alles tegelijk aan de slag. Maar wat ik zeker weet: ik ga onderzoeken hoe we jongeren zoals Patrick kunnen helpen om weer aansluiting te vinden bij de wereld om hen heen.”
Doe mee: help jongeren zoals Patrick!
Wil je weten welke stappen Ursula gaat zetten? Op donderdag 26 juni deelt ze haar plannen tijdens een follow-up-bijeenkomst.
Kom luisteren, denk mee en laat je inspireren. Want verandering begint bij verbinding.
Sluit jij je aan bij onze movement?
Relevante artikelen.
Cases, nieuws, events & podcasts!
