Gedragswetenschapper Dianne verbetert de hulpverlening vanuit bewustzijn en vertrouwen

Waar houd jij je mee bezig?
In mijn eigen praktijk Stars Psychologen help ik mensen met zelfbeeldproblematiek en problemen met grenzen stellen, burn-out, hooggevoeligheid, hechtingsproblemen, autisme, borderline en nog meer. Daarnaast werk ik twee dagen in de week als gedragswetenschapper bij Cosis. Ten slotte geef ik trainingen over goede doelen stellen (smarties), autisme, niet- aangeboren hersenletsel en hechtings- en borderlineproblematiek aan hulpverleners, cliënten en naasten daarvan.

Hoe zou iemand uit jouw persoonlijke omgeving jou omschrijven?
Enthousiast, betrokken, eerlijk, empathisch, daadkrachtig, energiek, doorzetter en open.

Welke eigenschap maakt jou geschikt voor je werk?
Ik krijg heel snel vertrouwen van mensen. Bovendien kan ik mensen echt aanvoelen, ook als ze dingen niet zeggen. Mensen voelen dat ik ze accepteer zoals ze zijn. Laatst zei een cliënt: ‘Ik heb het idee dat jij weet wat onvoorwaardelijke liefde is.’ Op de een of ander manier ben ik heel veilig voor mensen.

Waar haal je in je vrije tijd energie uit?
Ik heb een vriend en andere lieve mensen om mij heen waar ik heel blij mee ben. Ook heb ik een neefje van net een half jaar waar ik veel blijdschap uithaal. Verder houd ik veel van lezen, koken, reizen en leuke dingen doen met vrienden en vriendinnen, zoals lekker naar een strandje gaan of ergens wat eten. Het goede leven! Voordat Corona begon, deed ik ook aan dansen. Binnenkort ga ik dat weer een keer doen.

Wat betekent het voor jou om je leven in balans te hebben?
Ik haal heel veel voldoening uit mijn werk én uit mijn privéleven. Bij mij gaat alles om bewustzijn: bewuste keuzes en bewuste beslissingen waar je zelf helemaal achter staat. Zo zeg ik dat ook tegen cliënten. Ik leef echt hoe ik het wil en ik doe wat voor mij goed voelt.

Ook heb ik geleerd om in vertrouwen dingen los te laten. Als je dat kan, krijg je er vaak iets anders voor terug wat veel beter bij je past. Leef vanuit vertrouwen en passend bij jouw intuïtie.

Vanuit de methode Verbindende Communicatie doe je dingen in het leven met het plezier van een vierjarige die de eendjes voert. Lukt dat niet? Dan weet je gelijk dat je iets moet veranderen. Natuurlijk is niet alles in het leven leuk, maar een groot deel moet met een bepaalde mate van gemak gaan.

Tegenwoordig leef ik echt moeiteloos en in verbinding met mezelf. Dat is een proces waar ik hard voor gewerkt heb. Kort gezegd, gaat balans voor mij over bewuste keuzes maken die passen bij wie ik ten diepste ben. Ik gun dat iedereen.

Kun je vertellen hoe je hier bij Swung terecht bent gekomen?
Allereerst ben ik begonnen met de opleiding Pedagogische Wetenschappen. Want ik wilde altijd al iets met kinderen doen. Vanuit de opleiding werd gewerkt vanuit een heel probleemgerichte benadering. Zoals focussen op het uit het hoofd leren van standaarddiagnoses en hoe je daarmee omgaat.

Ter verdieping heb ik extra vakken gevolgd van de richting ‘Lifelong Learning’, oftewel volwasseneneducatie. Hierbij ging het over hoe je talent bij mensen naar boven haalt: geen probleemgericht doel maar een positief doel. Dat lag mij beter. Daarna heb ik een master arbeids-, organisatie- en personeelspsychologie gedaan. Tijdens mijn opleiding ging ik aan het werk als meewerkend gedragswetenschapper.

Vervolgens ben ik vanuit de arbeids- en organisatiepsychologie in de meer zakelijke wereld terechtgekomen. Dit bedrijf werkte veel samen met het UWV. Daar heb ik geleerd om doelgericht te werken. Zo kreeg ik toen vijf gesprekken om iemands zelfbeeld te verbeteren. Dat is best een uitdaging. Ook kwam ik erachter dat ik zodanig andere ideeën over de hulpverlening had dat ik daarin vastliep. Zo liep ik tegen allemaal muren van bureaucratie op. Ter illustratie: ik kon niet samenwerken met bepaalde cliënten, omdat de gemeente geen contract had met mijn organisatie. Dat ging dwars in tegen mijn cliëntgerichte benadering.

Daardoor ging ik nadenken over wat ik echt wilde. Zo ben ik stapsgewijs bij het beroep psycholoog uitgekomen: echt één op één met cliënten vanuit mijn eigen praktijk.

Wat doe je als gedragswetenschapper?
Als gedragswetenschapper ben je aan het werk binnen teams en ondersteun je begeleiders. Voorbeelden van werkzaamheden zijn: meedenken met ingewikkelde casussen, aanwezig zijn bij overleggen en veel vragen stellen. Ook als teams niet lekker lopen zorg je dat deze processen weer hersteld worden. Natuurlijk is dat ook in belang van de cliënt.

Wat doe je als psycholoog?
Vanuit mijn praktijk help ik onder andere mensen met een burn-out, depressie of hun zelfbeeld. Omdat ik doelgericht werk, duren de trajecten gemiddeld maar acht tot negen gesprekken. Zo creëer ik ook minder afhankelijkheid. Anders gezegd: ik help je op weg met handvatten en tools, maar je doet het verder zelf.

Door mijn aanpak ervaar je de verandering al in het gesprek. Bijvoorbeeld door middel van oefeningen met visualisaties en innerlijk kindwerk. Daarom zeg ik altijd tegen mijn cliënten: ‘Het veranderen gaat vanzelf. Daar hoef je je best niet voor te doen.’

Daarnaast kom ik ook bij mensen thuis. Ook betrek ik veel naasten, indien nodig. Want het werkt om het hele systeem te betrekken bij het traject. Wat mij verder uniek maakt, is dat ik ook tussen afspraken in bereikbaar ben voor mijn cliënten. Door middel van appjes of bellen. Vaak vinden mensen dat heel fijn. Ook al is het maar 10 minuten.

Als je met één knip in je vingers een wens mocht doen over de hulpverlening, wat zou je veranderen?
Dan zou ik wensen dat hulpverleners meer focussen op het echt aansluiten op een mens en niet op een cliënt of beperking. Dat hulpverleners echt gaan kijken naar wat een mens nodig heeft en dat daarbij contracten en dergelijke geen belemmering zijn.

Cliënten zijn gewoon mensen zoals jij en ik, maar ze gaan mogelijk op een andere manier met stress om. Als je je terugtrekt en enkele andere gedragingen hebt, dan heet dat toevallig autisme. Kortom: diagnoses zijn een verzamelnaam voor gedragingen. Door die labels denken we heel erg in beperkingen. Bovendien wordt dat versterkt door al die bureaucratische rompslomp eromheen.

Wat zijn je ambities voor de toekomst?
Kort gezegd: ik wil de hulpverlening verbeteren. Onder andere door het geven van trainingen en (psychologische) coaching. Bij een groepstraining bereik je al snel twaalf tot twintig hulpverleners die allemaal beter gaan aansluiten op cliënten. Daardoor maakt dat zo’n impact. En dat vind ik geweldig.

Op dit moment geef ik al veel trainingen over bijvoorbeeld het stellen van doelen, hechtingsproblemen, borderline, licht verstandelijke beperking, autisme en niet aangeboren hersenletsel. Eigenlijk zou ik die trainingen binnen allerlei hulpverleningsorganisaties willen geven om de kwaliteit van zorg te verbeteren.

Laat mij dit uitleggen.

Allereerst zijn er meerdere dingen die niet goed verlopen binnen de hulpverlening. Bijvoorbeeld het omgaan met hechtingsproblemen. Ter illustratie: 42 procent van de mensen met een beperking hebben ook hechtingsproblemen. Toch ligt de focus veelal op de beperking. Vaak wordt hechtingsproblematiek niet meegenomen in de aanpak, terwijl dat een heel andere benadering vereist.

Maar ook het doelen stellen is iets dat lang niet altijd goed gaat. Goede hulpverlening begint met goede doelen. Vanuit een realistisch doel kun je verder werken. Ook betekent dat dat een team de neuzen allemaal dezelfde kant op heeft. Zo schept het stellen van specifieke doelen duidelijkheid.

Door doelgericht te werken en ervaringsgerichte methoden zullen trajecten korter kunnen. Daardoor kun je ook die gigantische wachtlijsten grotendeels oplossen.

Ten slotte zou ik willen dat de hele wereld weet over niet aangeboren hersenletsel. Zo hebben veel mensen met de diagnose verstandelijke beperking eigenlijk hersenletsel. Dus diagnoses zijn niet altijd de oplossing. Maar als je een diagnose hebt die echt aansluit, kun je iemand wel gerichter helpen.

In de toekomst wil ik meer (één op één) trainingen gaan geven. Zo heeft Bas (eigenaar en directeur van Swung) mij gevraagd of ik coach wil worden bij Swung om medewerkers te coachen op bijvoorbeeld het gebied van werk-privébalans. Daar word ik heel blij van. Op dit moment ben ik ook bezig om een soort product uit te werken over hoe je beter je grenzen kan bewaken, stress kan signaleren en ermee om kan gaan. Dat is leuk om mee bezig te zijn en vind ik lekker om uit te puzzelen.

Wat zou je nog willen leren in de toekomst?
Ten eerste wil ik nog meer methodes leren, bijvoorbeeld hypnotherapie. Verder ben ik bezig met een EMDR-opleiding. Maar ook wil ik trainingen gaan geven over persoonlijke groei, want dat wil ik gewoon ervaren en ik wil mij er verder in ontwikkelen. De trainingen gaan over hoe je je belemmerende overtuigingen loslaat en hoe je echt jouw droomleven gaat leven.

Waarin onderscheidt Swung zich van andere werkgevers?
De missie van Swung is om de jeugdzorg en het onderwijs te verbeteren. Zoals gezegd, is dat ook mijn persoonlijke visie. Ik heb ideeën over hoe we die verandering kunnen bereiken. En als we ons verenigen, kunnen we dat bereiken. Bijvoorbeeld door middel van een platform. Ook ondersteun ik graag mensen om die positie te pakken.

Sinds de naamsverandering (voorheen Subyt) voel ik meer gedrevenheid. Nu is het mij duidelijker waar Swung voor staat: de swung erin brengen, verandering! Zo zie ik nu ook meer de missie achter WorkLifeDesign.

Hoe breng jij de swung erin?
Gewoon door wie ik ben: verbindend en enthousiast. Doen wat ik echt leuk vind en wat bij mij past. En enthousiasme werkt ook nog eens aanstekelijk.